Powered By Blogger

Thursday, August 5, 2010

"മണ്ണിന്‍റെ മണമുള്ള രാവുകള്‍"

ഓടുന്നു മുന്‍പേ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ,
തെടുന്നടിതത്രയും   മരീജികയാകുന്നു!
മണലില്‍ മരവിച്ച കാലങ്ങള്‍ പായുന്നു
മറവിയില്‍ ഇണ യുടെ പ്രണയം  പഴുക്കുന്നു

താടിക്കു കയ്യൂന്നി പ്രിയ  വേട്ടവളിരിക്കുന്നു,
മണിനാദങ്ങള്‍ ഒക്കെയും  കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്നു
മണിയുമായ്  തപാലിന്റെ  സന്ദേശമെത്തുന്നു
കരിയുന്ന പാലില്‍  പത പൊന്തി വീഴുന്നു .

മഴയുള്ളരാവുകള്‍ മനസ്സില്‍ കിതക്കുന്നു...!
മണ്ണിന്‍റെ മണമുള്ള കാറ്റിനെ തേടുന്നു .
വര്‍ഷത്തിലെത്തുവാനവളെ ത്ര മോഹിച്ചു ,
വാടാത്ത മോഹങ്ങള്‍ എത്രയോ ബാക്കിയായ്‌ !

കിനാവിന്‍റെ രാവുകള്‍ എത്രയോ മഞ്ഞുപോയ്‌ ..
കാലം ഞെരുക്കുന്നെന്‍ പ്രവാസജീവിതം !!

No comments:

Post a Commentമറുപടി